Η χολή ή χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο ιδιαίτερης σημασίας για την υγεία του πεπτικού συστήματος και εν γένει ολόκληρου του οργανισμού. Είναι ένα μικρό “σακκουλάκι” κάτω από το ήπαρ με σκοπό τη συμπύκνωση των χολικών αλάτων. Άτομα που έχουν αφαιρέσει την χοληδόχο κύστη (Χολοκυστεκτομή επέμβαση κατά την οποία αφαιρείται το σακουλάκι και ο χοληφόρος πόρος (ο σωλήνας που ξεκινάει από το ήπαρ και εισέχεται στο δωδεκαδάκτυλο (πρώτο τμήμα του λεπτού εντέρου)) καταλήγει απευθείας από το ήπαρ στο έντερο, δεν παράγουν αρκετή χολή (είναι 10 φορές αραιότερη από το φυσιολογικό) με αποτέλεσμα πολλά προβλήματα.
Η χολή παράγεται στο ήπαρ και συμπυκνώνεται στη χοληδόχο κύστη. Ο κύριος ρόλος της είναι η παραγωγή χολικών αλάτων με σκοπό την γαλακτωματοποίηση των λιπών της τροφής (ουσιαστικά τα κάνει διαλυτά στο νερό ώστε να απορροφηθούν στη συνέχεια από τις λάχνες του λεπτού εντέρου. Επίσης αλκαλοποιεί το όξινο περιεχόμενο των γαστρικών υγρών ώστε να επενεργήσουν στη συνέχεια τα ένζυμα του παγκρέατος προκειμένου να διασπάσουν τις πρωτεϊνες και τα άμυλα σε αμινοξέα και μονοσακχαρίτες αντίστοιχα.
Μέσω της χολής επίσης αποβάλλεται η πλεονάζουσα χοληστερόλη από το ήπαρ προς τον πεπτικό αυλό.
Προβλήματα χολοκυστεκτομής:
– Μόνιμη αδυναμία πέψης λιπαρών τροφών
– Αδυναμία αποτοξίνωσης του ήπατος
– Αύξηση της ολικής χοληστερόλης στο αίμα
– Διαταραχή του pH του εντέρου με αποτέλεσμα την εντερική δυσβίωση
Ο κύριος λόγος που οι χειρουργοί συνιστούν την αφαίρεση της χολής, είναι η εμφάνιση λίθων. Τις περισσότερες φορές μπορούν να εντοπιστούν (αν είναι αρκετά μεγάλες και στην περιοχή που συνήθως τις ψάχνουν οι γιατροί) μέσω υπερήχου.
Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο υπέρηχος βγαίνει αρνητικός αν και υπάρχουν πέτρες στη χολή αλλά και στο ίδιο το ήπαρ. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι μια σύνθεση εξειδικευμένων σκευασμάτων. Είναι ήπια, ανώδυνη και κυρίως σύντομη προσέγγιση.
Αυτά είναι:
1. Χυμός μήλου: Είναι πλούσιος σε πηκτίνη και μηλικό οξύ. Εναλλακτικά μπορεί να αντικατασταθεί από ταμπλέτες μηλικού μαγνησίου. Μαλακώνει τις πέτρες και τις κάνει πιο ευδιάλυτες ώστε να αποβληθούν ευκολότερα χωρίς να τραυματίσουν το χοληφόρο πόρο.
2. Άλατα Epsom: Θειικό μαγνήσιο. Θα πρέπει να επιλεγούν πόσιμα και όχι άλατα μπάνιου. Το μαγνήσιο χαλαρώνει τους λείους μύες του χοληφόρου πόρου ώστε να περάσουν οι πέτρες ανώδυνα (κυρίως οι μεγάλες) και χωρίς κίνδυνο τραυματισμού.
3. Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο: Ενεργοποιεί τη χοληδόχο κύστη να συσπασθεί έντονα και να “ξεπλυθεί” από τις πέτρες. Ιδανικά συνδυάζεται με χυμό λεμονιού και grapefruit ή πορτοκαλιού. Για μεγαλύτερο αντιμικροβιακό αποτέλεσμα συνίσταται η οζονοποίηση του λαδιού.
Όταν καθαρίσει η χοληδόχος κύστη, θα μπορέσει και το ίδιο το ήπαρ να αποβάλλει πολύ περισσότερες τοξίνες, τα επίπεδα χοληστερόλης θα έρθουν σε ισορροπία (εφόσον δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι όπως πχ πολλά σφραγίσματα ή εκτεταμένες αγγειακές φλεγμονές) ενώ πιθανότατα σε αρκετές περιπτώσεις θα μειωθούν πόνοι στην πλάτη και τη μέση.
