Συχνά ακούμε γύρω μας «έχω έναν παγωμένο ώμο», «ένα αυχενικό» ή «μία μέση»
Οι ίδιοι οι άνθρωποι που εκδηλώνουν συμπτώματα μιλούν για αυτά απαξιωτικά και με μία απόσταση:
«με πονάει πάλι το κεφάλι», «με κούρασε η παλιομέση μου», «επιστροφή και πέταμα», «μακάρι να υπήρχε τρόπος να βάλω ένα καινούριο γόνατο»
Σε μια εποχή κατακερματισμού αξιών και εννοιών δε μου κάνει εντύπωση η μηχανιστική αυτή αντίληψη του σώματος και του ανθρώπου
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα
Καταρχάς ο άνθρωπος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΗΧΑΝΗ
Δεν αποτελείται από κομμάτια, τμήματα, εξαρτήματα
Δεν έχει software και hardware
Δεν τμηματοποιείται
–
Ο άνθρωπος είναι ένα θαυμαστό οικοσύστημα!
Είναι πολυδιάσταστος
Όλα τα συστήματα που μελετάμε για λόγους και ΜΟΝΟ ανατομίας διαχωρίζονται
Μυοσκελετικό, νευρικό, περιτοναϊκό, αναπνευστικό, κυκλοφορικό, λεμφικό, ανοσοποιητικό..
Όλα αυτά είναι ΕΝΑ
Όλα αυτά συμβιώνουν αλληλοσυνεργαζόμενα και αλληλοσυμπληρούμενα
Ο άνθρωπος είναι σωματικός, είναι ψυχικός, είναι πνευματικός
Είναι μια αδιαίρετη και ενιαία ΟΛΟΤΗΤΑ
Συνδέεται με όλα όσα του δίνουν ζωή
Συνδέεται με το Σύμπαν
Είναι τόσο άπειρος, όσο άπειρο είναι και το Σύμπαν
–
Ως άνθρωποι οφείλουμε πρωτίστως να καταλάβουμε για τον Εαυτό μας ότι είμαστε εκ φύσεως «Όλον»
Ως θεραπευτές πρέπει, αφού έχουμε δουλέψει με τις δικές μας φωνές, να εμφυσήσουμε στον άνθρωπο απέναντί μας που έχει έρθει να ζητήσει βοήθεια, την έννοια αυτή της «ενιαίας συνειδητότητας»
Είμαστε το σώμα, η ψυχή και το πνεύμα μας
Είμαστε η ενέργεια που ρέει μέσα μας
Είμαστε απολύτως συνδεδεμένοι με την κοσμική ροή των πραγμάτων
Είμαστε ο τρόπος που νιώθουμε, ο τρόπος που σκεφτόμαστε, ο τρόπος που πράττουμε
Μόνο μέσα από μια ολιστική θεώρηση των πάντων που μας αφορούν θα μπορέσουμε να κινηθούμε σε μονοπάτια Ισορροπίας, Αυτοΐασης και Υγείας!
Μόνο έτσι θα πάρουμε επιτέλους την ΕΥΘΥΝΗ για τον Εαυτό μας και τον τρόπο που διαχειριζόμαστε αυτά που μας συμβαίνουν
Ανοίγουμε τον φακό της θέασης και βλέπουμε το δάσος αντί για το δέντρο
ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΟΧΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
